احمد پژمان درگذشت /آهنگساز و موسیقیدان + بیوگرافی

احمد پژمان، آهنگساز نامدار ایرانی، روز هفتم شهریورماه در سن ۹۰ سالگی در لس آنجلس آمریکا درگذشت. او که از چهره‌های برجسته موسیقی کلاسیک ایران به شمار می‌رفت، در طول عمر هنری خود آثار ماندگاری خلق کرد و سال‌ها به آموزش و پرورش نسل‌های تازه موسیقی‌دانان پرداخت. پژمان از کودکی با موسیقی جنوب ایران آشنا شد و بعدها با تحصیل در وین و نیویورک، دانش و تجربه خود را گسترش داد.

به گزارش ربک نیوز، احمد پژمان، موسیقیدان و آهنگساز برجسته کشورمان، در تاریخ هفتم شهریورماه و در ۹۰ سالگی، پس از دوره‌ای بیماری در شهر لس آنجلس آمریکا چشم از جهان فروبست. او یکی از چهره‌های تاثیرگذار موسیقی معاصر ایران بود که آثارش همواره در تاریخ موسیقی کشور جایگاهی ویژه داشته است.

زنده یاد احمد پژمان در سال ۱۳۱۴ در شهر لار از توابع استان فارس متولد شد. او از همان کودکی با نواهای محلی جنوب ایران انس گرفت و در دوران نوجوانی آموزش موسیقی را به صورت جدی آغاز کرد. در دوره دبیرستان، ویولن را نزد حشمت سنجری فراگرفت و همزمان نزد حسین ناصحی مبانی تئوری موسیقی را آموخت. اندکی بعد به عنوان نوازنده ویولن به ارکستر سمفونیک تهران پیوست و در دوران رهبری سنجری و هایمو تویبر به اجرای آثار پرداخت. پس از پایان تحصیلات دانشگاهی خود در رشته زبان و ادبیات انگلیسی، با دریافت بورسیه تحصیلی عازم اتریش شد.

تحصیل در آکادمی موسیقی وین فرصتی بود تا پژمان نزد استادانی چون توماس کریستین داوید، آلفرد اوول و هانس یلینک دانش آهنگسازی را بیاموزد. پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۴۷، همکاری خود را با تالار رودکی آغاز کرد و همزمان به تدریس در دانشگاه تهران پرداخت. در همین سال‌ها بود که اپراهایی چون «جشن دهقان»، «دلاور سهند» و «سمندر» را خلق کرد؛ آثاری که پیش از انقلاب در تالار رودکی به روی صحنه رفتند.

او در سال ۱۳۵۴ برای ادامه تحصیل در مقطع دکتری آهنگسازی راهی دانشگاه کلمبیا در نیویورک شد و در حوزه موسیقی الکترونیک نیز به فراگیری پرداخت. در این دوره نزد استادانی همچون ولادیمیر اوساچوسکی، جک بیسن و بولانت آرل آموزش دید. پژمان پس از بازگشت به ایران سال‌ها در دانشکده موسیقی دانشگاه هنر به تدریس هارمونی، کنترپوان و آهنگسازی مشغول بود و شاگردان بسیاری را پرورش داد.

او در سال‌های پایانی زندگی خود در آمریکا اقامت داشت و تا واپسین روزهای عمر، نامش به عنوان یکی از ستون‌های اصلی موسیقی معاصر ایران در ذهن و خاطره اهالی فرهنگ و هنر باقی ماند.

منبع: خبر آنلاین