غزل شاکری، به خاطر زمزمه با مرغ سحر استاد شجریان توبیخ شدم
غزل شاکری در مراسم نمایش ویژه فیلم «گلنار» به مناسبت روز سینما، از تجربه بازی در این اثر و دشواریهای تولید آن سخن گفت. او به انتخاب خود برای نقش گلنار، شرایط سخت فیلمبرداری در شمال کشور و فقدان امکانات صدابرداری اشاره کرد. همچنین درباره اهمیت سینمای کودک و نقش آن در امیدآفرینی برای نسل جدید نکاتی مطرح کرد.
به گزارش ربک نیوز، در شب سوم نمایش فیلمهای خاطرهانگیز سینمای ایران، فیلم «گلنار» به کارگردانی کامبوزیا پرتوی روی پرده رفت و غزل شاکری، بازیگر نقش اصلی، به بیان خاطرات خود از این پروژه پرداخت. او توضیح داد که پس از دیده شدن در فیلم «ماهی» توسط کامبوزیا پرتوی، با وجود مخالفت اولیه مادرش، برای نقش گلنار انتخاب شد. شاکری همچنین به مشکلات تولید از جمله استفاده از نگاتیو، محدودیت برداشتها و نبود امکانات صدابرداری در آن دوره اشاره کرد.
او در ابتدای سخنان خود گفت: «افتخار بزرگی است که درآمد حاصل از این نمایش صرف حمایت از دانشآموزان نیازمند در آستانه سال تحصیلی میشود.» این بازیگر افزود که تماشای دوباره فیلم در کنار مخاطبان برای او تجربهای احساسی و متفاوت بوده است و با وجود لحظات تأثیرگذار، تلاش کرده احساسات خود را در حضور کودکان کنترل کند.
شاکری درباره نحوه انتخابش برای نقش گلنار بیان کرد: «آقای پرتوی برای این نقش به دنبال بازیگر بودند و پس از دیدن فیلم من با نام «ماهی»، تصمیم گرفتند من را انتخاب کنند. ابتدا مادرم مخالف بود، اما در نهایت این انتخاب انجام شد.» او یکی از دشواریهای فیلمبرداری را محدودیت نگاتیو و شرایط سخت محیطی، از جمله سرمای شدید و نیاز به رعایت تداوم صحنهها، دانست و گفت: «گاهی تا ۴۸ ساعت بیوقفه کار میکردیم تا همه چیز طبق برنامه پیش برود.»
غزل شاکری درباره تجربه طولانی فیلمبرداری در شمال کشور گفت: «سه ماه و بیست روز در مناطق هشتپر و طالش اقامت داشتیم. با وجود تمام دشواریها، این تجربه برای من بسیار ارزشمند بود.»
او سپس به وضعیت سینمای کودک پرداخت و عنوان کرد: «در گذشته فیلمها با عشق و توجه ساخته میشدند و دغدغه کودک اهمیت ویژهای داشت. اما متأسفانه حمایتها در برههای کاهش یافت و حتی آثار شاخص مانند «خاله قورباغه» با مشکلات اکران مواجه شدند.» کیوان کثیریان نیز در این مراسم بر اهمیت سینمای کودک تأکید کرد و گفت که توجه به این ژانر میتواند تماشاگران بیشتری به سینما جذب کند.
شاکری درباره شرایط صدابرداری در آن زمان افزود: «فیلم «گلنار» در دورانی ساخته شد که صدا روی صحنه ضبط نمیشد و صدای من بعداً در استودیو توسط خانم صدرعرفایی قرار گرفت.» او همچنین اشاره کرد که عدم حضور در مدرسه به دلیل فیلمبرداری موجب شد برخی معلمان نگرانیهایی داشته باشند و او مجبور به پاسخگویی شود.
این بازیگر خاطرهای از زمزمه آواز «مرغ سحر» در دوران کودکی و واکنشهای پیش آمده بیان کرد و گفت که ترجیح میدهد انتشار عمومی آوازهایش محدود باشد تا دچار دردسر نشود. او همچنین تجربه تماشای مجدد فیلم روی پرده سینما را جذاب و خاطرهانگیز خواند و افزود که حضور نسل جدید و تماشاگران، حس متفاوتی به او داده است.
شاکری درباره اقتباس داستانی فیلم گفت: «فیلم بر اساس یک داستان فولکلور کوتاه روسی بود که با خلاقیت ایرانی بازآفرینی شد. امیدوارم بتوان آثار مشابهی بر اساس داستانهای بومی ایران مانند «نخودی» تولید کرد.»
او در پاسخ به پرسش درباره تأثیر شبکههای نمایش خانگی بر سینما بیان کرد: «هر مدیومی که بتواند قصهای به مخاطب منتقل کند، موفق خواهد بود. تکنولوژی مسیر خود را پیدا میکند و هرچه مدیوم به نیازها و علاقههای مردم نزدیکتر باشد، محبوبتر خواهد شد. کودکان در این مسیر نیازمند حمایت هستند.»
غزل شاکری با اشاره به تجربه تماشای فیلم روی پرده و مواجهه با داستان و شخصیتها گفت: «به دلیل ترتیب غیرخطی فیلمبرداری، برخی صحنهها برای من غافلگیرکننده بود و پایان فیلم مرا بسیار تحت تأثیر قرار داد و گریه کردم.»
در پایان، این بازیگر بر لزوم امیدآفرینی برای نسل جدید تأکید کرد و افزود: «باید برای کودکان تلاش کنیم و به آنها امید بدهیم. این بچهها، آینده و امید ما هستند و امیدوارم زمانی که بزرگ شدند، این سرزمین حال خوبی داشته باشد.»
منابع: خبر آنلاین – راه نو آنلاین
دیدگاه خود را بگذارید